بل که به تعبیر «پاسخگویان درگاه پاسخگویی به مسایل دینی+«: ظلم عمومی است.
تجاوز به حقوق عمومی و پایمال کردن حق افراد بیشتری است.
ظلمی به مراتب بزرگ‌تر و مهیب‌تر است.
*
بی‌جا کرد آن مجلس نادانی که قانون وظیفه‌ی عمومی را تصویب کرد که میلیون‌ها جوان این مملکت را "سی سال» موظف به خدمت نظامی کرده است. (ماده 4 قانون وظیفه عمومی را ببینید+). که دو سال اش «دوره ی ضرورت» است و باید در نیروهای مسلح سپری (تلف؛ به معنی کلمه) شود و تتمه‌اش اگر سرباز نیستی، باید متشکر هم باشی و خود را مشمول عفو فرماندهی معظم کل قوا ببینی!
مگر حکومت مالک مردم است؟
مگر ما بَرده ایم؟
مگر ما گاو و گوسفندیم که این طوری مهارمان به دست این و آن باشد!؟
×××××××××××××××××
بعد التحریر(در پاسخ به کامنت م.م.ب عزیز):
هرگز و هرگز و هرگز تجاوز بالسویه، عقد نکاح نمی‌تواند باشد!
سکانس های اول فیلم دلیر (Braveheart)+ را به یاد آورید. آن چیزی که باعث شورش ویلیام والاس (مل گیبسون) شد چه بود؟
حاکم انگلیسی برای تحقیر اسکاتیش‌ها، قانونی وضع کرده بود که شب اول عروسی(زفاف)، عروس را به زور می‌برد به کابین خودش. ظلم بالسویه که در حق همه‌ی اهالی اعمال می‌شد!
آیا چون این ظلم بالسویه‌ای، هرگز می‌تواند کم‌ترین بویی از عدل برده باشد! یا حتی حافظ نظم باشد؟ حداکثرش بتوانی بگویی: "ظلم بالسویه، تبعیض نیست چون بالسویه است!" که تازه باز گریبانت را خواهم گرفت که تبعیض هم هست!
