ایام ولادت حضرت سجاد هم هست.
*
آقای مطهری حرف زیبایی در حماسه‌ی حسینی دارند.
می‌فرمایند که
حادثه‌ی کربلا، از حیث عظمت، در عالم بی‌نظیر است.
علتش هم عظمت سیدالشهدا و آن روح‌های بزرگ و آن شجاعت عظیم و…
است.
اما از حیث فاجعه آمیز بودن،
-گرچه خیلی فاجعه آمیز بوده-
ولی بی‌نظیر نیست.
در اروپای قرون وسطی،
فجایع خیلی بدتر از کربلا -از حیث فاجعه آمیز بودن- داریم.
که مثلا به زن و بچه‌ی طرف هم رحم نکنند
و تجاوز بکنند و بعد هم بکشند و بسوزانند.
-صحنه‌هایی که در فیلم گلادیاتور هم قابل مشاهده بود.-
در حالی که این سپاه یزید،
یک حمیت و غیرت عربی لااقل داشت.
عارش می‌آمد که با زن درگیر بشود و زنان را بکشد.
یا جسارت حیثیتی بخواهد بکند.
یا این که با یک بیمار بی‌سلاح، معارضه و نبرد بکند.
یا یک اسیر بی‌دفاع را شکنجه بکند.
بالاخره، حضرت سجاد را
به رعایت همین حداقل‌های انسانی،
رها کردند و نکشتند.
یا همین قوم
-که ما هزار و چهارصد سال است داریم لعنت‌شان می‌کنیم،
و هزاران سال دیگر هم لعنت‌شان خواهیم کرد، –
فرصت سخن گفتن به حضرت سجاد و حضرت زینب،
-آن هم در پیشگاه شخص اول حکومت و در برابر مردم-
دادند.
و با تکیه بر این حداقل‌های انسانی بود
که این حضرات توانستند یزید و ابن زیاد و … را در افکار عمومی، محاکمه کنند.
و موج بیداری و عزت و شخصیت اسلامی را در جامعه‌ی رخوت زده‌ی آن روزگار
برخیزانند.
انصاف باید داد.
